Deryneia library

Library of Municipality Deryneia

Οι τυχοδιώκτες / Λοίζος Λοίζου.

By: Material type: TextTextPublication details: Λευκωσία: Power Publishing, 2007. Description: 254 σ. ; 21 εκISBN:
  • 9963673228
Subject(s): DDC classification:
  • 889.3
Summary: Περίληψη: "Δυστυχώς αυτό που χρειαζόμουν περισσότερο το έχασα όταν πέθανε. Την αγάπη της. Από τότε όλοι πάσχιζαν να μου τσακίσουν το μόνο πράγμα που μου είχε απομείνει. Την περηφάνια μου. Και θα το κατάφερναν, εάν δεν είχα την εικόνα της μητέρας μου στο μυαλό μου και στην καρδιά μου να με συντροφεύει. Όταν με κτυπούσαν, η μητέρα μου ήταν δίπλα μου και δεν πονούσα. Όταν με φώναζαν αλητόπαιδο, κλέφτη και παλιόπαιδο, η μητέρα μου ήταν δίπλα μου. Όταν γύριζα τους δρόμους και ζητιάνευα και έκλεβα, η μητέρα μου ήταν δίπλα μου και μου έλεγε να μην απελπίζομαι και οι καλύτερες μέρες θα Άρθουν. "Μα πού είναι οι καλύτερες μέρες, μητέρα;" τη ρώταγα και έκλαια. Όταν κοιμόμουν, ερχόταν στον ύπνο μου και με έπαιρνε αγκαλιά. Πόσο ευχόμουν να πέθαινα στην αγκαλιά της! Μα ο Θεός δε με άφηνε να πεθάνω. Πόσο σκληρός είναι ο Θεός καμιά φορά!"
Tags from this library: No tags from this library for this title. Log in to add tags.
Star ratings
    Average rating: 0.0 (0 votes)
Holdings
Item type Current library Collection Call number Status Date due Barcode
Books Books Δημοτική Βιβλιοθήκη Δερύνειας Κ 889.3 ΛΟΙ (Browse shelf(Opens below)) Available Κ010534

Περίληψη: "Δυστυχώς αυτό που χρειαζόμουν περισσότερο το έχασα όταν πέθανε. Την αγάπη της. Από τότε όλοι πάσχιζαν να μου τσακίσουν το μόνο πράγμα που μου είχε απομείνει. Την περηφάνια μου. Και θα το κατάφερναν, εάν δεν είχα την εικόνα της μητέρας μου στο μυαλό μου και στην καρδιά μου να με συντροφεύει. Όταν με κτυπούσαν, η μητέρα μου ήταν δίπλα μου και δεν πονούσα. Όταν με φώναζαν αλητόπαιδο, κλέφτη και παλιόπαιδο, η μητέρα μου ήταν δίπλα μου. Όταν γύριζα τους δρόμους και ζητιάνευα και έκλεβα, η μητέρα μου ήταν δίπλα μου και μου έλεγε να μην απελπίζομαι και οι καλύτερες μέρες θα Άρθουν. "Μα πού είναι οι καλύτερες μέρες, μητέρα;" τη ρώταγα και έκλαια. Όταν κοιμόμουν, ερχόταν στον ύπνο μου και με έπαιρνε αγκαλιά. Πόσο ευχόμουν να πέθαινα στην αγκαλιά της! Μα ο Θεός δε με άφηνε να πεθάνω. Πόσο σκληρός είναι ο Θεός καμιά φορά!"