Περιέχει βιογραφικό σημείωμα.

Μόνο ένα λεπτό νήμα χωρίζει την Ιστορία από το μύθο. Κρυβόμαστε στους λάγνους οντάδες των χαρεμιών, ταξιδεύουμε στους καταυλισμούς των τσιγγάνων του Δούναβη, ζούμε στον παλμό της αυτοκρατορικής Βιέννης. Μπροστά στα μάτια μας περνούν τα βενετσιάνικα παλάτια καιτ α φαναριώτικα αρχοντικά. Γίνονται δικά μας τα ναυτιλιακά και εμπορικά συμφέροντα των Ελλήνων της Τεργέστης, μας συναρπάζουν οι κουρσάροι και οι μπουρλοτιέρηδες του Αιγαίου. Το κεντρικό πρόσωπο του χθες είναι μια γνήσια Ελληνίδα, γοητευτική γυναίκα και αξεπέραστη κυρία. Μας μαγεύει, μας συναρπάζει και συχνά μας διασκεδάζει. Οι αγώνες, οι θυσίες, οι έρωτές της γίνονται και δικοί μας. Μπορεί να μαθαίνουμε τα ερωτικά της μυστικά, αλλά παράλληλα τα γεγονότα συνιστούν σταγόνες ανθρωπιάς και δύναμης μέσα στον ωκεανό της Ιστορίας. "Η φασαρία του δρόμου, οι ομιλίες στα τούρκικα και ο μακρινός απόηχος από τα φουγάρα των καραβιών στο λιμάνι έφταναν μπερδεμένα στα αφτιά της Ελένης. Στεκόταν μπροστά στο παράθυρο αφηρημένη, με τα μάτια της να κοιτάζουν τα βαποράκια που έκαναν το γύρο των νησιών ή περνούσαν στην ασιατική πλευρά πέρα, μετά την καινούργια γέφυρα που ένωνε τις δύο ηπείρους. Οι μιναρέδες του Μπλε Τζαμιού υψώνοντας σ'' έναν καταγάλανο ουρανό και ο αέρας που φυσούσε παρέσυρε την κουρτίνα, μια κρύβοντας τη θέα προς την Αγια-Σοφιά, μια φανερώνοντας όλη την ομορφιά της Πόλης". "(...) ένα σμήνος από πουλιά πέταξε πέρα προς τη θάλασσα. Πετούσαν πολλά μαζί, κοπάδι ολόκληρο." -Κοίτα νενέ, πόσο πολλά. Δεκάδες είναι θαρρείς. Πού πάνε; ρώτησε ένα από τα εγγόνια τη Μαρία όταν εκείνη, στηριγμένη στο μπράτσο του μεγάλου της γιου, έβγαινε από το κοιμητήριο". Η Μαρία στάθηκε και κοίταξε το πέταγμά τους. Για λίγο, για δευτερόλεπτα, σκίρτησε η ψυχή της. Αχ και να ΄μουνα μαζί τους σκέφτηκε". - Στην Ανατολή πάνε, παιδί μου, απάντησε, στην Ανατολή. Εκεί όπου μια καινούρια μέρα ξεκινάει"...