Deryneia library

Library of Municipality Deryneia

Τρέξε, μύγα, χτύπα το τζάμι : Διπλή αφήγηση.

By: Contributor(s): Material type: TextTextSeries: Ελληνική Λογοτεχνία | Ελληνική ΛογοτεχνίαPublication details: Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, 2000. Description: 186σ. ; 20εκISBN:
  • 960393299Χ
Subject(s): DDC classification:
  • 889.3
Summary: Περιγραφή Μια σφαίρα έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό και ψάχνει να βρει το δρόμο της. Είναι καταδικασμένη, γι'αυτό ουρλιάζει. Αυτός που την περιμένει είναι ήρεμος, γιατί ξέρει. Όμως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται τελικά. Μόνο την τελευταία στιγμή μπορείς να καταλάβεις. Την ώρα του οργασμού ή του θανάτου. Δυο άντρες, ενωμένοι στο ποτό και στο αίμα, σκοντάφτουν συνεχώς στα ίδια εμπόδια, κάνουν πάντα τα ίδια λάθη. Όπως η μύγα που χτυπά στο διάφανο τζάμι. Μέχρι να ορίσουν το τέλος τους, να σπάσει το γυαλί. Μια γραφομηχανή χαράζει σκληρά την ιστορία τους. Κι ένας επαγγελματίας δολοφόνος θα δώσει την αφορμή... Σκληρό αφήγημα με εικόνες που έρχονται όπως οι ανάγκες, απανωτά χτυπήματα στη λογική. Γιατί η ζωή πρέπει να πίνεται... ως το τέλος.
Tags from this library: No tags from this library for this title. Log in to add tags.
Star ratings
    Average rating: 0.0 (0 votes)
Holdings
Item type Current library Call number Status Date due Barcode
Books Books Δημοτική Βιβλιοθήκη Δερύνειας 889.3 ΓΙΑ (Browse shelf(Opens below)) Available 006036

Περιγραφή Μια σφαίρα έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό και ψάχνει να βρει το δρόμο της. Είναι καταδικασμένη, γι'αυτό ουρλιάζει. Αυτός που την περιμένει είναι ήρεμος, γιατί ξέρει. Όμως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται τελικά. Μόνο την τελευταία στιγμή μπορείς να καταλάβεις. Την ώρα του οργασμού ή του θανάτου. Δυο άντρες, ενωμένοι στο ποτό και στο αίμα, σκοντάφτουν συνεχώς στα ίδια εμπόδια, κάνουν πάντα τα ίδια λάθη. Όπως η μύγα που χτυπά στο διάφανο τζάμι. Μέχρι να ορίσουν το τέλος τους, να σπάσει το γυαλί. Μια γραφομηχανή χαράζει σκληρά την ιστορία τους. Κι ένας επαγγελματίας δολοφόνος θα δώσει την αφορμή... Σκληρό αφήγημα με εικόνες που έρχονται όπως οι ανάγκες, απανωτά χτυπήματα στη λογική. Γιατί η ζωή πρέπει να πίνεται... ως το τέλος.