Τίτλος πρωτοτύπου: L' auberge des pauvres

Περίληψη: Το Πανδοχείο της αγάπης» είναι ένα μυθιστόρημα που ενώ αφήνεται στη διακριτικότητα και ελαφρά ειρωνεία του συγγραφέα, διαπραγματεύεται με οξυδέρκεια ορισμένα θέματα και αλήθειες που ενοχλούν κι ας διαδραματίζεται σε μια ασυνήθιστη γεωγραφική ενότητα. Φαντασθείτε ένα λογοτεχνικό χώρο που φτάνει στη Ταγγέρη, νότια της Ιταλίας και της Μεσογειακής ακτής της Γαλλίας, ενώ επεκτείνεται επίσης στη Σενεγάλη και στις νέες κοινότητες των μεταναστών της Νέας Υόρκης και του Καναδά. Σήμερα η Μεσόγειος δεν είναι τόσο ανοιχτή όσο φαίνεται. Ο σημερινός ταξιδιώτης πρέπει να ταξιδέψει από τη νότια φτώχεια στη βόρεια αφθονία και πάντα με ειδικές άδειες εισόδου, βίζες, χορηγίες, στριμωγμένος σε πλοία, κρυμμένος σε φορτηγά, ακόμη και σε αυτοσχέδιες λέμβους. Απέναντι σε αυτή την απελπισμένη κατάσταση ο πρωταγωνιστής του Μπεν Τζελούν - ένας πανεπιστημιακός καθηγητής της συγκριτικής λογοτεχνίας, ένας δυστυχισμένος σύζυγος και μέτριος συγγραφέας, που ονομάζεται Μπιντούν ("χωρίς"), ονειρεύεται να γράψει «μια μικρή Μαροκινή Οδύσσεια» προς τιμήν του Τζέιμς Τζόις και στη μνήμη - ή τη προσδοκία - ενός Μεσογειακού κόσμου οργανωμένου σε εντελώς διαφορετικούς ορίζοντες.