Είναι η αληθινή ιστορία του Κύπριου δάσκαλου Γιώργου Ψυλλίδη, που υπηρέτησε στη Μακεδονία από το 1920, και της οικογενείας του. Οι ειρηνικοί χρόνοι, ο πόλεμος, η κατοχή, ο εμφύλιος, ο κατατρεγμός και ο θάνατος. Πυρόπληκτοι και πρόσφυγες στην Ελλάδα, «Βλάχοι» και πρόσφυγες στην Κύπρο... Πως ένα παιδί με τα αθώα παιδικά μάτια βιώνει την ειρήνη, την ανεμελιά και την ομορφιά της φύσης και των ανθρώπων, κι ύστερα τα δραματικά γεγονότα με τη φρίκη και την απανθρωπιά τους, σημαδεύουν ανεξίτηλα την αγνή παιδική του ψυχή και τη βασανίζουν μέχρι σήμερα...για μια ζωή. Πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις ξαναζωντανεύουν, Σήμερα ξανασμίγουν παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα των παλιών πρωταγωνιστών. Το βιβλίο αυτό είναι μια κατάθεση ψυχής της Μαρούλας. Εύχομαι να το διαβάσουν όχι μόνο οι κάτοικοι των Καλυβίων και του Κοκκινοπλού, της Φλώρινας και της Ελασσόνας, και οι φίλοι, αλλά κυρίως νέοι, για να πληροφορηθούν άγνωστες πτυχές της ιστορίας μας, να δον τη δύναμη της ανθρώπινης ψυχής, της πίστης στο Θεό και της θέλησης για ζωή, και να παραδειγματιστούν...».