Περιγραφή «Η γυναίκα κατέβηκε με το ασανσέρ κι έτρεχε κιόλας προς το ταξί που την περίμενε στην είσοδο. Εκείνος την παρακολούθησε από το παράθυρο ν' αφήνει τη βαλίτσα της στα στιβαρά χέρια του οδηγού και να του στέλνει το τελευταίο "τσιάο" με μια ρέουσα χειρονομία του δεξιού χεριού. Μετά να βυθίζεται αναπαυτικά στο πίσω κάθισμα. Αν το ύψος δεν ήταν τόσο μεγάλο, θα μπορούσε να διακρίνει ακόμη τη μικρή ελιά στο αριστερό της μπούτι, που γυάλιζε ωραίο, έστω από μακριά, στον προμηνυόμενο ήλιο δολοφόνο εκείνου του αυγουστιάτικου πρωινού. »Είχανε κάνει έρωτα πρωί πρωί, όχι μόνο γιατί εξυπηρετούσε έτσι τις δικές του στρατηγικές ανάγκες, μα γιατί κι εκείνη του το ζητούσε ναζιάρικα, τόσο επιτακτικά κάθε φορά που την ανέμενε ταξίδι, έχοντας, βεβαίως, το σκοπό της - να κοιμηθεί στο αεροπλάνο και να φτάνει φρέσκια στον προορισμό της. Ίσως και με μια ψευδαίσθηση πως έτσι αραιώνει τις τουφεκιές του - τις άπιστες εννοούσε, πάντα. Η δουλειά της στο τουριστικό γραφείο απαιτούσε τρομερό δόσιμο μα και πολλά ταξίδια, δυο και τρία καμιά φορά, το μήνα». Ένα μωρό καίγεται μέσα σ' ένα αυτοκίνητο κι ένας έρωτας «καίγεται» επίσης στους δρόμους της Ρώμης, ανάμεσα στους πίνακες του Γκόγια και σε μια μίνι φουστίτσα... Μια πέτρινη σημαία ντροπής πάνω στον Πενταδάκτυλο και δυο «πονεμένα, σαλεμένα μυαλά» κάτω στη Λευκωσία, να προσπαθούν να ξεκολλήσουν από το κορμί (ποιανού άραγε;) «το δηλητηριώδες πουκάμισο του Νέσσου»... Δυο πόδια που κρύβονται από ντροπή κάτω από τον καναπέ και δυο πόδια ανύπαρκτα κάτω από τα σεντόνια του νοσοκομείου... Ο έρωτας μιας αγελάδας στις σιτοκαλαμιές και ο έρωτας ενός εφήβου στην κουφάλα μιας ελιάς μέσα στη νεροποντή... Δυο φίδια αγκαλιασμένα, που αφήνουν την «ασημιά στιλπνότητά τους να διαχέεται σε ρέουσες κινήσεις στον αέρα», και δυο περιστέρια στο μπαλκόνι ερωτευμένα, απέναντι στα βογκητά της Βάλλυ στο διπλανό δωμάτιο του ξενοδοχείου και στον «έρωτα» της Μαρίνας, η οποία κρύβεται ένοχα στην ντουλάπα... Και μια μαυροφορεμένη μάνα, με μια φωτογραφία σε σελοφάν καρφωμένη στα χέρια της, να προσπαθεί να εξηγή