L.A.Πύρινη Πόλη / Ρόμπερτ Έλις ; μετάφραση Ρένα Λέκκου-Δάντου.
Material type:
- 9601418558
Item type | Current library | Call number | Status | Date due | Barcode |
---|---|---|---|---|---|
![]() |
Δημοτική Βιβλιοθήκη Δερύνειας | F ΕLI (Browse shelf(Opens below)) | Available | 010859 |
Γλώσσα πρχτοτύπου:eng.
Τίτλος Πρωτοτύπου:City of fire.
Περίληψη: Όταν η Νίκι Μπραντ, μια νεαρή όμορφη καθηγήτρια, βρίσκεται μαχαιρωμένη στο κρεβάτι της, η επίλεκτη ομάδα ντετέκτιβ του Τμήματος Ληστειών-Ανθρωποκτονιών της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης του Λος αντζελες σπεύδει να ερευνήσει την υπόθεση. Το καλύτερο δυνατό σενάριο για την επικεφαλής ντετέκτιβ Λίνα Γκαμπλ συνοψίζεται ως εξής: Τη σκότωσε ο άντρας της, η υπόθεση κλείνει και η ομάδα αναλαμβάνει την επόμενη αποστολή της. Όμως τα καλά σενάρια περιορίζονται στο Χόλιγουντ. Ο φόνος της Νίκι Μπραντ αποδεικνύεται ότι είναι μέρος μιας σειράς φριχτών εγκλημάτων, με δράστη έναν κατά συρροήν δολοφόνο, που ο Τύπος αποκαλεί «Ρωμαίο». Η Λίνα Γκαμπλ, παράλληλα, έχει να παλέψει με τη θλίψη της για την ανεξιχνίαστη ακόμα δολοφονία του αδερφού της, ταλαντούχου μουσικού της ροκ. Καθώς η έρευνα εξελίσσεται -την ίδια στιγμή που μια μεγάλη πυρκαγιά τυλίγει στις φλόγες τα περίχωρα της Πόλης των Αγγέλων-, η αστυνομία έρχεται αντιμέτωπη με μια πραγματικότητα που ποτέ δε διαψεύδεται: Στο Λος ?ντζελες, όσο μεγαλύτερο είναι το θέαμα, τόσο μεγαλύτερη είναι η φρίκη... «Ο Νόβακ κάθισε δίπλα της α΅ίλητος. Η Λίνα συνέχισε να κοιτάζει ίσια μπροστά, κι αυτό που αντίκριζε της θύμιζε άθλια παραγκούπολη. Οι άνθρωποι στα πεζοδρό΅ια αυτής της γειτονιάς ήταν ρακένδυτοι, δε μιλούσαν αγγλικά α και δε θα μιλούσαν ποτέ. Στην άλλη μεριά του δρόμου, ένα φαστφουντάδικο και ένα βενζινάδικο παραχωρούσαν τη θέση τους σε ένα βιομηχανικό σκηνικό παραμορφωμένο από αμέτρητες στρώσεις γκράφιτι. Και πίσω απο όλη αυτή τη μιζέρια, σε απόσταση μικρότερη από ενάμισι χιλιόμετρο, απλωνόταν η πανέ΅ορφη πόλη που ονομάζεται Λος Αντζελες μια πόλη ντυμένη στα κόκκινα και τα μπλε, με τα κτίριά της να αστράφτουν στο σκοτεινό ουρανό, με τα φώτα των μποτιλιαρισμένων αυτοκινήτων στους δρόμους ταχείας κυκλοφορίας να τη ζώνουν σαν λαμπερές χάντρες. Αν δεν προσπαθούσες να πας κάπου, το Λος Αντζελες ήταν υπέροχο».