Περιγραφή Έκλεισα τα μάτια κι άφησα το μυαλό μου να ταξιδέψει στην κλεψύδρα του χρόνου. Εικόνες από τη ζωή μου πέρασαν μπροστά από τα μάτια μου: ο γάμος μου, οι καβγάδες, οι γέννες, ο αγώνας μου να μεγαλώσω τα παιδιά μου, η μοναξιά μου? Προσπάθησα να διακρίνω κάποιες εικόνες από το μέλλον. Τίποτα! Ένα μαύρο χρώμα σαν καμένο φιλμ. Και δάκρυα. Τι είχα καταφέρει; Και τι μπορούσα να περιμένω από την υπόλοιπη ζωή μου; Μόνο αβεβαιότητα, μοναξιά και συμβιβασμούς. Ήμουν μόνη. Κι έπρεπε να τολμήσω. Να πραγματοποιήσω τα όνειρά μου. Να ψάξω το μεγαλείο της αγάπης και να κάνω την κάθε μου μέρα μέρα χαράς. Εγώ έφταιγα για τις στενοχώριες μου, εγώ έφταιγα για τους συμβιβασμούς μου, τα μίση, τη δυστυχία μου. Εγώ έφταιγα για όλα. Έπρεπε να ξαναβρώ το χαμένο αυτοσεβασμό μου, ν' αλλάξω τη ζωή μου. Έπρεπε να βρω το σωστό δρόμο. Έπρεπε να τολμήσω. Και τόλμησα! «Αυτό που με τρέλαινε περισσότερο δεν ήταν η πίκρα του χτες αλλά η απόγνωση του αύριο. Μέρες προγραμματισμένες ως το τελευταίο λεπτό. Μέρες γκρίζες, μελαγχολικές, οργανωμένες από άλλους. Κι εγώ, μια μαριονέτα στα χέρια τους, να κινούμαι στο δικό τους ρυθμό. Καιρό τώρα υποψιάζομαι πως είμαι κάποια άλλη. Πως μπήκα στο πετσί μιας ξένης που δεν πολυσυμπαθώ. Μιας άγνωστης που μου τη φόρτωσαν με το ζόρι και με βαραίνει η ύπαρξή της. Νιώθω την έντονη επιθυμία να επαναστατήσω και να ελευθερωθώ. Να ξαναγίνω το ατίθασο κορίτσι των εφηβικών μου χρόνων. Να βρω σε ποια γωνιά του παρελθόντος καθηλώθηκα και να ξαναρχίσω από κει. Να κερδίσω τα χρόνια που αισθάνομαι πως έχασα. Ν' αποκτήσω πάλι την αξιοπρέπεια και τον αυτοσεβασμό μου. Να ζήσω!»