Τίτλος πρωτούπου: Blue Birds.

Περίληψη: Μια ερμηνεία της Μετενσάρκωσης, του Κάρμα, της Μεταφυσικής και της πραγματικότητας της ζωής Ο Κρις εμφανίζεται "ξαφνικά" στη ζωή της Άλισον. Όχι και τόσο ξαφνικά όμως αφού ήταν μαζί σε προηγούμενες ζωές, κάτι που δεν ξέρει η Άλισον...Κι έχει έρθει μόνο για ένα καλοκαίρι... Τα "Γαλάζια Πουλιά" χαρακτηρίστηκαν σαν βιβλίο βασικής γνώσης των μυστηρίων της ζωής. Τα διδάγματά του βοήθησαν πολλούς να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους και να κατανοήσουν καλύτερα τον εαυτό τους. Γεννημένος και μεγαλωμένος στο Ντητρόιτ και τα προάστιά του, ο David W. Frasure ανακάλυψε πως μερικές από τις σκέψεις του αποτελούσαν αναμνήσεις διάφορων εποχών και τόπων από άλλες ζωές που έζησε στο παρελθόν. Όταν ήταν παιδί οι αναμνήσεις αυτές απωθήθηκαν, ξαναζωντάνεψαν όμως στα μεταγενέστερα χρόνια. Σπουδάζοντας μηχανικός, ο Frasure, είχε την ευκαιρία να διαπιστώσει την τάξη που επικρατούσε στον υλικό κόσμο. Επεξέτεινε αυτές τις αρχές και στις λειτουργίες του νου, της ψυχής και του σώματος. Διαπίστωσε ότι, μόλο που δεν είναι ορατό με τα μάτια ούτε απαραίτητα κατανοητό από το νου, κάθε ανθρώπινη ζωή εξελίσσεται με βάση ένα τέλειο σχέδιο. Πίστευε ότι κάθε άνθρωπος περιορίζεται μόνο από τον εαυτό του κι ότι με επιμονή, αφοσίωση και πίστη όλα είναι κατορθωτά. Πιστεύει ότι ο προορισμός της ζωής είναι η ολοκλήρωση και πραγμάτωση των στόχων του ανθρώπου κι ότι ο καθένας κρατά το κλειδί για ν' ανοίξει τις πόρτες που τον κρατούν δέσμιο. Ο Frasure πιστεύει πως η μετενσάρκωση υποστηρίζει την ύπαρξη του Θεού. Ο Θεός είναι δίκαιος, κι όλα τα πλάσματά Του έχουν την ίδια μεταχείριση. Αν το δεχτείς αυτό, λέει ο Ντέιβ, τότε, γιατί ο Θεός επιτρέπει να γίνονται διακρίσεις και να γεννιούνται άλλοι φτωχοί, άλλοι δυστυχισμένοι κι άλλοι πλούσιοι κλπ; Εμείς οι ίδιοι επιλέγουμε, αυτές τις καταστάσεις για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε και ν' αναπτυχθούμε. Μπορούμε να ζήσουμε κάτω από τις συνθήκες που επιλέξαμε ή να αρθούμε πάνω απ' αυτές. Έχουμε τόσα πράγματα να μάθουμε για την αγάπη ώστε χρειάζονται πολλές, πάρα πολλές ζωές για να πάρουμε τα μαθήματα που χρειαζόμαστε. Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι η συνέχιση της μόρφωσης της ψυχής μας σε κάθε ζωή. Η προσπάθεια επανόρθωσης των σφαλμάτων μας από το παρελθόν και η μη επανάληψή τους στην παρούσα ζωή. Ο Ντέιβ προειδοποιεί: Ποτέ μην κρίνεις τον άλλο από τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζει, γιατί δεν μπορείς να ξέρεις τους λόγους για τους οποίους επέλεξε αυτά τα μαθήματα. «...Όταν λέμε να ζεις με αγάπη, σημαίνει να αγαπάς τους πάντες και τα πάντα...»